.comment-link {margin-left:.6em;}

!دنیای من و اطرافم

Saturday, November 04, 2006


نمي دونم بگم؟ نگم؟
اين وقتي كه مي ذارم براي اينها ارزشش رو داره؟
داره بوي يه خونه تكوني بزرگ مياد ، خونه تكوني بزرگ، قراره يكم اين آقا پسر عوض بشه ، مرتب تر ، با برنامه تر، قناعت پيشه تر ولي نه توي درسهاش ، بادقت تر. از همين امشب ، از همين الان . هدفها ثابت اند ولي راههاي رسيدن به اونها ، پيش نيازها و هم نياز ها رو دارم عوض مي كنم. نمي دونم دقت كردين يا نه؟ آدمها كلاً وقتي دارن خونه تكوني مي كنن چيزهايي كه گم كردن رو پيدا مي كنن و يادشون مياد كه چه چيز هايي قبلاً داشتن و آااااه ي از ته دل ميكشن ، حالا شده اين خونه تكوني من ، ياد خيلي چيزها دارم ميفتم : درسهام و خدا ( خيلي بهش بدهكارم ، قرض دارم ، بي مرامي كردم باهاش ) كه تقريباً گم شده بودن خدايا ما رو ببخش، خيلي شرمندتيم. مي دوني آدم تا بر نگرده به سمتش يادش نمي ياد كه چه كارهايي كرده ، همينطور كه ميري نزديكتر يادت مياد ااااااه من چه كارهايي كردم _دقيقاً مثل اينكه يه راهي رو رفتي و حالا ميخواي برگردي_ چقدر دور شدم ، در صورتي كه وقتي داري اون كارها رو انجام ميدي اينطور احساس دورشدن نمي كني
نمي دونم بعضي اوقات احساس ميكنم جاي يه نفر خاليه ، بعدش يه جوري خودم رو رازي ميكنم كه نه نبودش بهتره
انشاا.. كه اينطور باشه
يه جعبه (جي 5 )* گرفتم ، فقط يه مشكلي با مرور مطالبش دارم . توي دفترچه راهنماش ميگه وقتي يه مطلب رو توي كاغذ مينويسي تا 24 ساعت از خونه ي اول بايد بره خونه ي دوم ولي نگفته از اون به بعد چي؟ چه مدت ميتونه توي خانه ي دوم باشه؟ بعد نوشته كه فقط به اندازه ي 1 بند انگشت از كاغذهاش برداريد، آخه چرا؟
* اين جعبه جي 5 همون جعبه ي لايتنر كانونه ( بچه هاي خر خون كانون سر كنكور با اين خعبه ها خيلي خاطره داشتن) فقط يكم جينگولش كرده اين آقاي مالكي نژاد
آقا من مرده اي پرتقال و كشته ي بوي پرتقالم. مممممممم چه بويي داره. آدم رو مست خودش ميكنه

0 Comments:

Post a Comment

<< Home