یه چیزی حدود یک هفته هستش که تهران داره بارون می آد و به قول دوستم که باباش کاردار سفارت ایران تو فرانسه بوده می گه : هوا پغیسیه پغیسیه
و من هم که عین این عقده ای ها تو مدرسه تا زنگ تفریح یا چیز دیگه ای گیر می آرم میرم دفتر معلم راهنما مون و از اونجا که احساس می کنی می تونی کوههای تهرانو بغل کنی و برهای تازهای که فقط جون می ده برای برف بازی و اسکی رو روی صورتت حس کنی
فقط منتظرم امتحاناتم تموم شه تا یه سر با دوستام بریم دیزین.